Diğer hocanın evine gitmiştik ama ev bomboştu. Şu an yanımızda bulunan hoca eve girdi ve bir müddet orada kaldı. Çıktığında suratında çok sinirli bir ifade vardı. Ve kendi kendine söyleniyordu. Daha sonra bizim orada olduğumuzu hatırlamış gibiydi ki bir an sustu ve bize üzgün gözlerle baktı. Daha sonra söze atıldı:
–Çok üzgünüm! Ama başınıza gelenlerin hepsi bir tuzak. O sahtekar size bir oyun oynamış maalesef. Lütfen benimle gelin.
Daha sonra annem söze atıldı:
–Hayır! Artık bu iş bitti! Oğlumu rahat bırakın. Şimdi nereden bileceğim seninde o hoca gibi bizi kandırmayacağını? Artık yeter. Gerekirse oğlumun ölümünü bile beklerim ama birdaha asla daha fazla zarar görmesine izin veremem.
Annem böyle diyince hemen aklıma beni öldürmek istediği geldi. O'na küsmek üzereydim. Ama daha sonra düşününce onun bunu beni düşündüğü benim daha fazla zarar görmemi istemediği için yaptığını anladım. Ama bir sorun vardı artık. Ben neyapacağımı bilemiyordum. İntiharın eşiğine gelmiştim. Odamda otururken birden masadaki ayna gözüme çarpmıştı. Hemen kapıyı kilitledim ve aynaya bir yumruk attım. Aynanın kırılan parçalarından birini elime almıştım. diğer elimlede kağıda bir şeyler yazıyordum. "ANNE BENİ SEN ÖLDÜRDÜN!" Daha sonra aynanın parçasını bileğime götürüyordum. Annem'in sesini duyuyordum. Kapıyı yumrukluyordu. Açamayınca ağzına geleni sayıyordu. Bende sessiz bir şekilde ağlayarak küfrediyordum. Bir ara sesler kesildi. Benim elimde hala aynanın parçası vardı. Bileğimde hafif bir çizik oluşmuştu ki tam o sırada büyük bir gürültü duydum. Annem elinde balyozla kapıyı kırmıştı. Yanıma gelip neyaptığımı görünce bana tokat attı ve beni oturma odasına götürdü.
Durmadan bağırıyordu bana. Bende buna dayanamayıp ağzıma geleni saydım ve dışarı çıktım hemen. Yolda o sırada yürürken yaptıklarımı düşünüyordum ama anlayamıyordum artık kendimi tanıyamıyordum. Ben böyle yürürken birden bir ses duydum ve kendimi yerde buldum. Evet bir kaza geçirmiştim. Bir motorsikletle çarpışmıştım. Yere çok kötü savrulmuştum. En son hatırladığım etrafıma insanların topladığı idi. sonrasında gözlerimi hastanede açtım.
Doktor bana:" Sen nasıl bir insansın?" dedi.
"Neden?" dedim. Bana ..............
–Çok üzgünüm! Ama başınıza gelenlerin hepsi bir tuzak. O sahtekar size bir oyun oynamış maalesef. Lütfen benimle gelin.
Daha sonra annem söze atıldı:
–Hayır! Artık bu iş bitti! Oğlumu rahat bırakın. Şimdi nereden bileceğim seninde o hoca gibi bizi kandırmayacağını? Artık yeter. Gerekirse oğlumun ölümünü bile beklerim ama birdaha asla daha fazla zarar görmesine izin veremem.
Annem böyle diyince hemen aklıma beni öldürmek istediği geldi. O'na küsmek üzereydim. Ama daha sonra düşününce onun bunu beni düşündüğü benim daha fazla zarar görmemi istemediği için yaptığını anladım. Ama bir sorun vardı artık. Ben neyapacağımı bilemiyordum. İntiharın eşiğine gelmiştim. Odamda otururken birden masadaki ayna gözüme çarpmıştı. Hemen kapıyı kilitledim ve aynaya bir yumruk attım. Aynanın kırılan parçalarından birini elime almıştım. diğer elimlede kağıda bir şeyler yazıyordum. "ANNE BENİ SEN ÖLDÜRDÜN!" Daha sonra aynanın parçasını bileğime götürüyordum. Annem'in sesini duyuyordum. Kapıyı yumrukluyordu. Açamayınca ağzına geleni sayıyordu. Bende sessiz bir şekilde ağlayarak küfrediyordum. Bir ara sesler kesildi. Benim elimde hala aynanın parçası vardı. Bileğimde hafif bir çizik oluşmuştu ki tam o sırada büyük bir gürültü duydum. Annem elinde balyozla kapıyı kırmıştı. Yanıma gelip neyaptığımı görünce bana tokat attı ve beni oturma odasına götürdü.
Durmadan bağırıyordu bana. Bende buna dayanamayıp ağzıma geleni saydım ve dışarı çıktım hemen. Yolda o sırada yürürken yaptıklarımı düşünüyordum ama anlayamıyordum artık kendimi tanıyamıyordum. Ben böyle yürürken birden bir ses duydum ve kendimi yerde buldum. Evet bir kaza geçirmiştim. Bir motorsikletle çarpışmıştım. Yere çok kötü savrulmuştum. En son hatırladığım etrafıma insanların topladığı idi. sonrasında gözlerimi hastanede açtım.
Doktor bana:" Sen nasıl bir insansın?" dedi.
"Neden?" dedim. Bana ..............
