“Havis ve Efhas dan korkma… Onlar sana zarar vermezler.” dedi…
“Ben bunları bugün köy yolunda gördüm.” dedim…
Beni izlediklerini , bunu onlara hocanın söylediğini söyledi… Sadece dinliyordum , Havis ve Efhas kapının önüne çıktılar tekrar…
Azad bir bardak su getirdi ,
“Eğer onları çıplak gözle görebildiysen bile ne durumda olduğunu bir düşün… Bu köye belki hiç gelmemeliydin ama artık el ele verip seni kurtaracağız.” dedi..
Ben bu gördüklerimin bir rüya olması için dua ediyordum.
Havis ve Efhas dediği iki şey kapının önünde hala bize bakıyordu… Kapıyı kapattım… Bu sefer pencerelerden bizi izliyorlardı.
“Onlardan rahatsız olma , sana da bana da zarar getirmezler” dedi…
Yine de rahatsızlık duyduğumu söyledim… Azad soğukkanlılıkla bakıyordu olaylara…
“Senin değişik güçlerin var Azad… Doğru mu ?” dedim… Evet dercesine kafasını salladı…
“Ancak bunun adı güç değil , ilim.” dedi… Neyse ne diyip konuya devam ettim… Bu kapıdaki şeyleri onunla ben dışında köyden herhangi birinin görebilip göremeyeceğini sordum.
Onları sadece ikimizin görebileceğini söyledi…
“Ben eve ilk geldiğimde de onlar burda mıydı ?” diye sordum…
“Evet” dedi…
“Peki neden onları şimdi görebiliyorum ? 2-3 Günde ne değişti” dedim…
Ben bu soruları sorarkek Havis ve Efhas hala bizi gözlüyordu… Onlardan ürküyordum.
“Bu köye gelmemen gerekiyordu Oktay… Bu köyde yıllardır erkek evlat olmaz , yıllardır köydeki insanlar doğum yapmıyor , doğan çocuklar da ölü ve sakat doğup sonradan ölüyor.” dedi.
“Peki neden ?” diye sordum…
Buna büyük bir günahın sebep olduğunu söyledi… Anlatmasını söylediğimde işin bu kısmının onu ilgilendirmediğini söyledi.
“Biraz yat dinlen… ” dedi… Sabah doğmak üzereydi…
Zor bir gece geçirmiştim… Ancak kafamda bir çok soru işareti vardı.
Azad bildiklerini sanki tamamıyla bana anlatmıyor gibiydi.
Sabah olduğunda Azad henüz uyanmamıştı… Havis ve Efhas kapı önünde yoktu. Atların yemini , suyunu verdim. Sağa sola göz attım gece başka sıradışı bir şey olmamıştı.
DEVAMI PART 13 DE
