Eve gidip eşyalarımı toplamaya başladım… Civarda kalabileceğim bir yer yoktu ama 2 liraya Inegöl’den minibüslerin kalktığını biliyordum.O zamanlarda yol çalışmasında çalışan işçiler de sürekli o minibüslerle inşaata gidiyordu zaten.
Eşyalarımı toparladıktan sonra evden çıktım ve Bursa arabasına atladım.
Yarı yıl tatili henüz girmemişti , bu ödevi tatile kadar hazırlamam gerekiyordu.
Kafam rahattı , gerekenden erken davranmıştım ve rahat rahat ödevi bitirmeyi planlıyordum.
Lapa lapa kar yağıyordu… Eskişehir’in soğuğunu bilenler bilir. Bindiğim otobüs aslında Istanbul arabasıydı ve asıl yolcuları Bursa Garajından alacaktı.
Eşyalarımı toparladıktan sonra evden çıktım ve Bursa arabasına atladım.
Yarı yıl tatili henüz girmemişti , bu ödevi tatile kadar hazırlamam gerekiyordu.
Kafam rahattı , gerekenden erken davranmıştım ve rahat rahat ödevi bitirmeyi planlıyordum.
Lapa lapa kar yağıyordu… Eskişehir’in soğuğunu bilenler bilir. Bindiğim otobüs aslında Istanbul arabasıydı ve asıl yolcuları Bursa Garajından alacaktı.
Otobüste benim dışımda sadece 2-3 kişi vardı ve onlar da daha Inegöl’e gelmeden Eskişehir’in bazı ilçelerinde otobüsten inip evlerine gitmişti…
Otobüs şoförü ve ben kalmıştık… Ön koltuklara doğru ilerleyip.
“Kar fena bastırdı , devam edebilecek miyiz ?” diye sordum…
“Zor kardeşim ama deneyeceğiz belki durar” dedi…
Aradan 15-20 dakika geçti Bursa yönüne gittikçe kar yağışı daha da artıyordu…
Otobüs şoförü daha fazla ilerleyemeyeceğini anlayıp
“Arabayı sağa çekemeyiz , Eskişehir’e geri dönelim.” dedi.
Inegöl’e pek fazla bir şey de kalmamıştı…
“Şu an tam nerdeyiz ?” diye sordum.
“Mezit 1 , Üç Gölge Köyü” dedi…
“Tamam ineyim ben burda” dedim…
“Kardeşim kar kıyamet ne yapacaksın sokaklarda ?” dedi.
O dönem biraz daha deli dolu , biraz daha heyecan arayan bi insandım… Şoförü dinlemeyecektim tabi ki…
“Allah misafiri der kalırız bir evde” dedim…
