Saat sabaha yaklaşırken oturduğum sandalyede uyuyakalmışım… Kahveye insanların gelmesiyle uyandım.“Rahat uyuyabildin mi ?” diye sordular… Nezaketen rahattım dedim.
Benden rahatsız oldukları belliydi… Ödevi hızlıca halledip burdan gitmeyi düşünüyordum.
Köy kahvesinde kahvaltı ettikten sonra yavaş yavaş hazırlanmaya başladım. Inegölde bir otele yerleşip baştan savma fotoğraflarla projeyi sunacaktım.
Ben çantamı hazırlarken köylülerden bir tanesi
“Hayırdır kardeş , ne tarafa ?” diye sordu.
.
“Inegöl’e gideyim… Size rahatsızlık verdim.” dedim.
Ses çıkarmadılar… Rahatsızlık duyduklarını kabul ediyorlardı bir bakıma…
Herkese afiyet olsun dedikten sonra kapıya doğru yöneldim o sırada genç bir çocuk beni tuttu , köyde gördüğüm tek genç çocuk buydu.
“Hocamız köy yollarının kapalı olduğunu , seni 2-3 gün daha misafir edeceğimizi söyledi” dedi…
“Hoca mı ? Hocanız kim ?” diye sordum.
Sonra tanışabileceğimi söyledi… Çocuk yavaşça köydeki erkeklerin oturduğu kahve masasına doğru yürüdü.Onu görenler sanki genç birini görmüş değil de aile büyüklerini görmüş gibi ellerini önüne bağladı.
“Hocanın misafiridir… ” dedi.
Hepsi bana bakıyordu… Bunları söyleyen adama teşekkür ettim.
“Kalabileceğim bir yer var mı ?” diye sordum… Halledeceğini söyledi ve köy kahvesinden çıktı.
Beyaz bir atı vardı… Atın üzerine atlayıp köy ormanına doğru ilerledi.
Çocuğun dediklerinden sonra köy ahalisi bana ilgi göstermeye başlamıştı.
Sofranın baş köşesine oturtup bana sorular sormaya başladılar.
Onlar bana soru sordukça ben de onlara sormaya başladım… Ama aklımda hep köyde neden cami olmadığı sorusu beliriyordu…
Gereken cesareti topladıktan sonra onlara sordum…
Ses çıkarmadılar… Rahatsızlık duyduklarını kabul ediyorlardı bir bakıma…
Herkese afiyet olsun dedikten sonra kapıya doğru yöneldim o sırada genç bir çocuk beni tuttu , köyde gördüğüm tek genç çocuk buydu.
“Hocamız köy yollarının kapalı olduğunu , seni 2-3 gün daha misafir edeceğimizi söyledi” dedi…
“Hoca mı ? Hocanız kim ?” diye sordum.
Sonra tanışabileceğimi söyledi… Çocuk yavaşça köydeki erkeklerin oturduğu kahve masasına doğru yürüdü.Onu görenler sanki genç birini görmüş değil de aile büyüklerini görmüş gibi ellerini önüne bağladı.
“Hocanın misafiridir… ” dedi.
Hepsi bana bakıyordu… Bunları söyleyen adama teşekkür ettim.
“Kalabileceğim bir yer var mı ?” diye sordum… Halledeceğini söyledi ve köy kahvesinden çıktı.
Beyaz bir atı vardı… Atın üzerine atlayıp köy ormanına doğru ilerledi.
Çocuğun dediklerinden sonra köy ahalisi bana ilgi göstermeye başlamıştı.
Sofranın baş köşesine oturtup bana sorular sormaya başladılar.
Onlar bana soru sordukça ben de onlara sormaya başladım… Ama aklımda hep köyde neden cami olmadığı sorusu beliriyordu…
Gereken cesareti topladıktan sonra onlara sordum…
“Köyünüzü dün gece biraz çıkıp inceledim , ama cami bulamadım… Nerde ibadet yapıyorsunuz ?” diye sordum.
Başta hiç biri bir şey söylemedi… Lafa atılmak içlerinden gelmesi sanki. Birbirlerine bakıyorlardı.
Aralarından bir tanesi söze atılıp
“Köyün nüfusu zaten az , camiye gerek yok… Belediye gelip sordu biz istemiyoruz dedik. Camiyle ilgilenecek gücümüz yok.” dedi…
